Każdy wypadek wymaga odrębnego i konkretnego działania w stosunku do osób poszkodowanych. W tym miejscu chcemy w sposób szczególny wskazać na postępowanie określane mianem pierwszej pomocy przedmedycznej. Inaczej mówiąc chodzi tutaj o resuscytację.

Czym jest resuscytacja?

Na przestrzeni lat mieliśmy do czynienia z bardzo wieloma różnymi metodami, sposobami przeprowadzania owego procesu. Czy zatem to, co było kiedyś właściwe, dzisiaj jest niewłaściwe i szkodliwe? Nie do końca. W tejże materii mamy bowiem do czynienia z pewnymi zmianami, z postępem, z dokonywaniem poprawek, z udoskonalaniem. Na chwilę obecną prawidłowa zasada przeprowadzenia resuscytacji sprowadza się tylko i wyłącznie do prowadzenia masażu serca. Odeszło się od wtłaczania powietrza do płuc, od metody usta-usta z uwagi na to, że tak naprawdę nie daje ona zbyt wiele dobrego.

Jedynym wyjątkiem jest w tej sytuacji akcja resuscytacyjna prowadzona na dzieciach. W przypadku każdej osoby taką akcję należy podjąć po stwierdzeniu zatrzymania oddechu. Prowadzi się ją mając na uwadze własne bezpieczeństwo oraz tylko i wyłącznie w odniesieniu do osób, których stan nie wskazuje na początkową fazę rozkładu. Akcję resuscytacyjną zobligowany jest podjąć każdy, kto jest świadkiem wypadku, kto jest świadkiem zasłabnięcia. Lepiej jest bowiem w nieprawidłowy sposób przeprowadzić taką akcję niż nie podjąć żadnych działań. Akcja taka powinna być zasadniczo prowadzona do momentu przyjazdu profesjonalnych służb ratowniczych, które przejmują